Η Neapolitan Mastiff δεν είναι μια φυλή για τους περισσότερους ανθρώπους και σίγουρα δεν είναι ένα σκυλί για αρχάριους. Οι Ναπολιτάνοι πρέπει να κοινωνικοποιούνται καλά με τους ανθρώπους, κυρίως με τα παιδιά, καθώς σαν νέοι είναι μεγάλα και ισχυρά σκυλιά και δεν ξέρουν πάντα τη δύναμή τους. Επιπλέον, τα μικρά παιδιά κάνουν νέους φίλους εύκολα, και οι Ναπολιτάνοι είναι δύσπιστοι όσον αφορά τους ξένους και προστατευτικοί της οικογένειάς τους και αυτό μπορεί να είναι καταστροφή για τα νέα μικρά παιδιά. Το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, θα προστατεύουν τους ιδιοκτήτες τους με τη ζωή τους.
Δεν χρειάζονται αρκετή εκπαίδευση για προστασία, επειδή είναι από τη φύση τους σκυλιά φρούρησης και πάντα ήταν. Όπως και με κάθε φυλή, η κατάρτιση υπακοής είναι πολύ σημαντική. Οι Ναπολιτάνοι είναι πολύ ανεκτική φυλή στον πόνο, που οφείλεται στο γεγονός ότι το δέρμα είναι χαλαρό στο σώμα, γι 'αυτό είναι σημαντικό να ελέγχεται τακτικά για προβλήματα υγείας, γιατί ένα τέτοιο σκυλί δεν συμπεριφέρεται διαφορετικά όταν τραυματίζεται ή άρρωσταίνει. Επίσης, είναι γνωστό για την έκκριση σάλιου, ιδίως μετά την κατανάλωση φαγητού ή νερού ή αν είναι ενθουσιασμένο.
Παρά τους αιώνες δημοτικότητας σε όλη την Ευρώπη, αυτό το είδος του σκύλου είχε σχεδόν χαθεί μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αμέσως μετά τον πόλεμο, ο Ιταλός ζωγράφος Piero Scanziani καθιέρωσε ένα ρείθρο αναπαραγωγής για να ενεργοποιήσει τα τύπου μαντρόσκυλα σκυλιά της Ιταλίας, σε μια επίσημη φυλή που στη συνέχεια ονομάστηκε το Neapolitan Mastiff και η αγγλική Mastiff χρησιμοποιήθηκε για να βοηθήσει σε αυτή τη διαδικασία.
Η δυσπλασία ισχίων, εκτρόπιο, εντρόπιο, δυσπλασία αγκώνα, σμηγματαδενίτιδα, προοδευτική ατροφία του αμφιβληστροειδούς,υποθυρεοειδισμός, μυοκαρδιοπάθεια.
